تبیان، دستیار زندگی

1-عن سلیمان بن خالد،قال:قال ابو عبد الله علیه السلام:اربعه لا ترد لهم دعوه،الامام العادل لرعیته،و الاخ لاخیه بظهر الغیب یوكل به ملك یقول:و لك مثل ما دعوت لاخیك،و الوالد لولده،و المظلوم،یقول الرب تبارك-و تعالى:و عزتى و جلالى لا نتصرون لك و لو بعد حین.

1-امام صادق علیه السلام فرمود:چهار كس هستند كه دعاى آنان بر آورده است،پیشواى دادگرى كه درباره پیروان خود دعا كند،و برادرى كه درباره برادر خود در غیاب دعا نماید و خداوند فرشته اى را مى گمارد كه بگوید همان را كه براى برادر خواستى به تو نیز داده مى شود دیگر پدر براى فرزند چهارم دعاى مظلوم كه خداوند مى گوید به شكوه و بزرگوارى خود سوگند مى خورم كه اگر چه زمانى هم بگذرد داد تو را خواهم داد.

2-عن داود بن فرقد عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:ثلثه تحت ظل عرش الله یوم القیمه رجل احب لاخیه ما یحب لنفسه،و رجل بلغه امر فلم یتقدم و لم یتاخر حتى یعلم ان ذلك الامر لله فیه رضاء او سخطا،و رجل لم یعب الناس بامر حتى یتبین ان ذلك العیب لیس فیه،فانه كل ما اصلح من نفسه عیبا بدا منه آخر.

2-امام صادق علیه السلام فرمود:سه كس هستند كه روز قیامت زیر سایه عرش خدا مى باشند:مردى كه براى برادر خویش هر آنچه براى خود مى خواهد بخواهد،و مردى كه امرى بود در رسد و گامى پیش یا پس نگذارد تا اینكه بداند از آن خداوند خوشنود است یا آن را ناخوش مى دارد،و مردى كه از مردم هیچ عیب نگیرد مگر اینكه بداند خود آن عیب را ندارد چه تا عیبى از خود رفع كند عیب دیگرى در خویش خواهد داشت.

1-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:من ذهب مع اخیه فى حاجه قضاها او لم یقضها،كان كمن عبد الله.

1-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه با برادر خویش پى كارى رود خواه انجام گیرد و خواه انجام نگیرد چنان است كه خداى را پرستیده باشد.

2-عن المفضل عن ابى عبد الله علیه السلام قال:قال لى یا مفضل:اسمع ما اقول لك،و اعلم انه الحق و اتبعه و اخبر به علیه اخوانك، قلت:و ما علیه اخوانى؟قال:الراغبون فى قضاء حوائج اخوانهم،قال:ثم قال و من قضى لاخیه المؤمن حاجه،قضى الله له یوم القیمه مائه الف حاجه،من ذلك اوله الجنه له،و من ذلك ان یدخل له قرابته-و معارفه-و اخوانه الجنه-بعد ان لا یكونوا انصابا،فكان مفضل اذا سال الحاجه اخا من اخوانه،فقال له اما تشتهى ان تكون من علیه الاخوان.

2-امام صادق علیه السلام فرمود:اى مفضل،آنچه گویم بشنو و بدان كه راست است و آنرا بكار بند و به برادران ارجمندت بگو،گفتم برادران ارجمند كیانند؟فرمود:آنانكه رسیدگى بكارهاى برادران را خواهانند.سپس فرمود:هر كس یك حاجت برادر مؤمن خویش را بر آورد خداوند در روز قیامت صد حاجت از وى بر آورده سازد كه نخستین آنها بهشت است،دیگر آنكه نزدیكان و آشنایان و برادران او را ببهشت ببرد ولى باین شرط كه ناصبى (4) نباشند.از آن پس مفضل از هر برادرى از برادران خویش كه كارى ى خواست به او مى گفت مگر نمى خواهى از برادران ارجمند بشمار آیى؟

3-عن ابى عبد الله علیه السلام قال:قضاء حاجه المؤمن خیر من عتق الف رقبه و خیر من حملان الف فرس فى سبیل الله.

3-امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:انجام كار مؤمن از آزاد كردن هزار برده و بخشیدن بار هزار اسب در راه خدا بهتر است.

4-عن ابى حمزه الثمالى عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:من قضى لمسلم حاجه كتب الله له عشر حسنات و محى عنه عشر سیئات،و رفع له عشر درجات و اظله الله فى ظل یوم لا ظل الا ظله.

4-امام صادق علیه السلام فرمودند:هر كس حاجت مسلمان برآورد خداوند براى وى ده پاداش بنویسد و ده گناه از وى محو كند و ده درجه وى را بلند كند و در روزى كه سایه جز سایه خداوند نیست وى را در زیر سایه خود پناه دهد.

5-عن جعفر بن محمد علیه السلام عن ابیه علیهم السلام،قال:قال رسول الله صلى الله علیه و آله:قال الله تعالى:المؤمنون اخوه، یقضى بعضهم حوائج بعض،و اقضى حوائجهم یوم القیمه.

5-رسول اكرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:خداوند عز و جل فرموده است:مؤمنان برادر یكدیگرند و بكار همدیگر مى رسند و روز قیامت من نیازمندى آنان را بر آورده خواهم ساخت.

6-عن ابى عبد الله علیه السلام.قال:یؤتى بعبد یوم القیمه لیست له حسنه،فیقال له:اذكر تذكر هل لك من حسنه؟قال:فیذكر فیقول یا رب مالى من حسنه الا ان فلانا عبدك المؤمن مربى فطلب ماء یتوضا به لیصلى فاعطیته،قال فیدعى بذلك العبد المؤمن فیذكر ذلك فیقول:نعم یا رب مررت به فطلبت منه فاعطانى فتوضات فصلیت لك فیقول الرب تبارك-و تعالى:قد غفرت لك، ادخلوا عبدى الجنه. 6-امام صادق علیه السلام فرمودند:

روز قیامت بنده اى را كه هیچ نیكى نكرده مى آورند و به او مى گویند بیندیش شاید مگر نیكى كرده باشى به یاد مى آورد و مى گوید پروردگارا كار نیكى از من سر نزد مگر اینكه فلان بنده مؤمن تو مرا دید و آبى از من خواست تا وضو سازد و نماز گذارد و من آب به او دادم.آنگاه همان بنده مؤمن را مى آورند و مى پرسند او هم به یاد مى آورد و مى گوید آرى پروردگارا او را دیدم و آب خواستم و به من داد و با آن وضو ساختم و براى تو نماز گذاردم خداوند بزرگوار مى فرماید تو را آمرزیدم بنده مرا به بهشت برید.

7-عن ابى جعفر علیه السلام،قال:قال رسول الله صلى الله علیه و آله:ان لله عباد یحكمهم فى جنته قیل:یا رسول الله و من هؤلاء الذین یحكمهم الله فى جنته.قال رسول الله:من قضى لمؤمن حاجه بینه و بینه.

7-رسول اكرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:خداوند بندگانى دارد در بهشت كه ایشان را حكم 9 قرار مى دهد:پرسیدند آنها كیانند؟فرمود:كسى كه حاجت مؤمن را میان خود و خدا بر آورده سازد.

8-عن ابى عبد الله علیه السلام قال:مشى المسلم فى حاجه اخیه المسلم خیر من سبعین طوافا بالبیت.

اما صادق علیه السلام فرمود:رفتن مسلمان در پى كار برادر مسلمان خویش از هفتاد طواف در خانه خدا بهتر است.

9-عن ابى جعفر علیه السلام قال:اوحى الله تعالى الى موسى علیه السلام ان من عبادى لمن یتقرب،بالحسنه،فاحكمه فى الجنه، فقال:موسى یا رب ما تلك الحسنه؟قال یمشى فى حاجه اخیه المؤمن فضیت او لم تقض.

9-امام صادق علیه السلام فرمود:خداوند بزرگوار به موسى وحى كرد:برخى از بندگان من با نكوئى به من تقرب مى جویند و من آنان را در بهشت حكم قرار مى دهم پس موسى پرسید پروردگارا آن نكوئى چیست فرمود اینكه در پى كار برادر مؤمن خویش برود اگر چه انجام نشود.

10-عن ابى عبیده الحذاء قال قال ابو جعفر علیه السلام:من یمشى فى حاجه اخیه المسلم اظله الله بخمسه و سبعین الف ملك،و لم یرفع قدما الا و كتب الله بها حسنه،و حط عنه بها سیئه،و رفع له بها درجه فاذا فرغ من حاجته كتب الله له عز و جله بها اجرحاج و معتمر.

10-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه در پى كار برادر مسلمان خویش برود خداوند هفتاد و پنج هزار فرشته را وا مى دارد كه بر وى سایه بگسترانند و گامى بر نمى دارد مگر آنكه خداوند براى او بدان گام حسنه مى نویسد و به هر گام گناهى از وى محو مى كند و درجه او را بالا مى برد و گاهى كه آن كار را انجام دهد اجر یك حج یك عمره براى او مى نویسد.

11-عن ابى عبد الله علیه السلام قال:من سعى فى حاجه اخیه المسلم طلب وجه الله كتب الله له الف الف حسنه یغفر فیها لا قاربه و جیرانه-و معارفه-و اخوانه و من صنع الیه معروفا فى الدنیا،فاذا كان یوم القیمه قیل له ادخل النار فمن وجدته فیها صنع الیك معروفا فى الدنیا فاخرجه باذن الله الا ان یكون ناصبا.

11-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه براى كار برادر مسلمان خویش بكوشد و از آن خوشنودى خداوند را بخواهد خدا برایش هزار هزار حسنه مى نویسد و خویشان و همسایگان و آشنایان و برادران او را و كسانیكه بوى در دنیا نكوئى كردند مى آمرزد روز قیامت كه شود بدو مى گویند به دوزخ در آى و هر كه را از كسانى كه به تو در دنیا نكوئى كردند یافتى به اذن خدا بیرون آر مگر اینكه ناصبى باشد.

12-عن ابى بصیر عن ابى عبد الله علیه السلام قال:من سعى فى حاجه اخیه المسلم فاجتهد فیها،فاجرى الله قضاها على یدیه،كتب الله له حجه و عمره و اعتكاف شهرین فى المسجد الحرام و صیامهما،فان اجتهد فلم یجر الله قضاها على یدیه كتب الله حجه و عمره.

12-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه در كار برادر مسلمان خویش بكوشد و در آن جهد كند و خدا انجام آن را بدست وى قرار دهد خداوند برایش یك حج و یك عمره و اعتكاف و روزه دو ماه در مسجد حرام مى نویسد و اگر بكوشد ولى خدا نخواهد كه بدست او انجام پذیرد خداوند برایش یك حج و یك عمره مى نویسد.

13-عن ابى على الحرانى،قال،قال:ابو عبد الله علیه السلام من ذهب مع اخیه فى حاجه قضاها او لم یقضها،كان كمن عبد الله عمره، فقال له رجل اخرج مع اخى فى حاجه و اقطع الطواف؟فقال:نعم.

13-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه همراه برادر خویش برود خواه كارش را انجام دهد و خواه ندهد همچون كسى خواهد بود كه یك عمر خداى را پرستیده باشد مردى پرسید پى حاجت برادر خود با وى بروم و طواف را هم قطع كنم؟فرمود:آرى.

14-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال قال مشى الرجل فى حاجه اخیه المسلم یكتب له عشر حسنات و یمحى عنه عشر سیئات،و یرفع له عشر درجات و قال و لا اعلمه الا قال:و یعدل عشر رقاب،و افضل من اعتكاف فى المسجد الحرام.

14-امام صادق علیه السلام فرمود:براى كسى كه پى كار برادر مسلمان خویش مى رود ده حسنه نوشته مى شود و ده گناه از او محو مى گردد و ده درجه بالا برده مى شود راوى گفت همین قدر مى دانم كه امام تا بدینجا رساند كه این كار با آزاد كردن ده برده برابر است و از اعتكاف در مسجد حرام برتر مى باشد. 15-عن معمر بن خلاد،قال:سمعت ابا الحسن علیه السلام یقول:ان لله عباد فى الارض یسعمون فى حوائج الناس،هم الامنون یوم القیمه،و من ادخل على مؤمن سرورا فرج الله قلبه یوم القیمه.

15-امام على علیه السلام فرمود:خداوند بندگانى دارد در روى زمین كه در انجام كارهاى مردم مى كوشند و آنان در روز قیامت ایمن مى باشند و هر كه مؤمنى را خرسند سازد خداوند در روز قیامت او را خوشدل خواهد ساخت.

16-على بن الحكم عن اصحابه،قال:قال ابو عبد الله علیه السلام:من مشى مع قوم فى حاجه فلم یناصحهم،فقد خان الله و رسوله.

16-امام صادق علیه السلام فرمود:هر كه براى انجام كارى همراه مردم برود ولى خیر خواهى نكند با خدا و رسول خیانت كرده است.

17-عن صفوان الجمال،قال:كنت جالسا مع ابى عبد الله علیه السلام اذ دخل علیه رجل من مكه.یقال له میمون،فشكى الیه تعذر الكرى علیه،فقال:لى قوم فاعن اخاك فقمت معه فیسر الله كراه فرجعت الى مجلسى،فقال ابو عبد الله ما صنعت حاجه اخیك؟فقلت: قضاها الله تعالى بابى و امى انت،فقال:اما انك ان تعن اخاك المسلم احب الى من طواف اسبوع بالبیت مبتدیا،ثم قال:ان رجلا اتى الحسن بین على علیهما الصلواة و السلام فقال له بابى انت و امى،اعنى على قضاء حاجتى،فانتقل و قام معه فمر على الحسین علیه السلام و هو قائم یصلى فقال:این كنت عن ابى عبد الله تستعینه على حاجتك؟قال:قد فعلت بابى انت و امى فذكرانه معتكف،فقال: اما انه لو اعانك كان خیرا له من اعتكافه شهرا. 17-صفوان جمال گوید:نزد امام صادق علیه السلام بودم مردى از اهالى مكه میمون نام در آمد و از نداشتن كرایه شكایت نمود امام به من فرمود برخیز و به برادرت كمك كن پس برخواستم و خداوند مشكل را آسان فرمود و كرایه او داده شد پس به مجلس بازگشتم امام به من فرمود درباره كار برادرت چه كردى؟گفتم خداوند آن را انجام فرمود پدر و مادرم فداى تو باد.پس فرمود:آگاه باش اگر تو به برادر مسلمانت كمك كنى نزد من بهتر است از اینكه یك هفته در خانه خدا طواف نمائى آنگاه فرمود:مردى نزد امام حسن علیه السلام آمد و گفت:پدر و مادرم فداى تو،مرا در انجام كارى یارى ده پس امام موزه (2) در پاى كرد و با او رفت و به امام حسین علیه السلام گذشت در حالیكه ایستاده بود و نماز مى گذارد پس به آن مرد فرمود كجا بودى و چرا از حسین علیه السلام حاجت نخواستى گفت پدر و مادرم فداى تو از او خواستم ولى گفته شد كه وى معتكف است پس امام حسن علیه السلام فرمود:اگر او تو را كمك مى كرد برایش از اعتكاف یك ماه بهتر بود.

18-و عنه عن احمد بن محمد عن معمر بن خلاد،قال سمعت ابا الحسن علیه السلام یقول:ان لله عبادا فى الارض یسعون فى حوائج الناس،هم الامنون یوم القمیه.

18-امام على علیه السلام فرمود:خداى را در روى زمین بندگانى است كه پى كارهاى مردم مى روند و آنانند كه در روز قیامت ایمن مى باشند.

19-عن محمد بن عجلان،قال:سمعت ابا عبد الله علیه السلام،یقول:قال الله عز و جل خلقى عیالى،فاحبهم الى اعناهم بامورهم،و اقومهم بشانهم،و اسعاهم فى حوائجهم.

19-امام صادق علیه السلام فرمود:خداوند مى گوید آفریدگان من عیال من هستند و كسانى را بیشتر دوست دارم كه به كارهاى آنها بیشتر بپردازند و بهتر اصلاح كنند و در حاجتهاى آنان بیش بكوشند.

20-عن اسحق بن عمار-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:اذا مشى الرجل فى حاجه اخیه المسلم فقضاها كان كعدل حجه و عمره، فان مشى فیها فلم تقض كانت كعدل عمره.

20-امام صادق علیه السلام فرمود:اگر كسى پى كار برادر مؤمن خویش برود و آنرا انجام كند برابر یك حج و یك عمره ثواب خواهد داشت و اگر او بكوشد ولى نیانجامد ثواب یك عمره خواهد داشت.

1-عن ابى عبد الله علیه السلام قال:قد یكون حب فى الله و رسوله،و حب فى الدنیا،فما كان فى الله-و رسوله فثوابه على الله و ما كان فى الدنیا فلیس بشى ء.

1-امام صادق علیه السلام فرمود:گاهى دوستى براى خدا و پیغمبر است و گاهى براى دنیا دوستى كه در راه خدا و پیغمبر باشد پاداش آن با خداست و اگر براى دنیا باشد چیزى نیست.

2-و قال ابو جعفر علیه السلام:لو ان رجلا احب رجلا فى الله لاثابه الله على حبه،و ان كان المحبوب فى علم الله من اهل النار،و لو ان رجلا ابغض رجلا لله لاثابه على بغضه ایاه و ان كان المبغض فى علم الله من اهل الجنه.

2-امام صادق علیه السلام فرمود:هر گاه مرد براى خدا كسى را دوست بدارد خداوند به این دوستى او پاداش مى دهد اگر چه آن دوست در علم خدا از دوزخیان باشد و هر گاه براى خدا او را دشمن بدارد خداوند به همین دشمنى او پاداش مى دهد اگر چه آن دشمن پیش خدا از بهشتیان باشد.

3-عن ابى جعفر علیه السلام،قال:اذا اردت ان تعلم ان فیك خیرا فانظر الى قلبك،فان كان یحب اهل طاعه الله و یبغض اهل معصیته ففیك خیر،و الله یحبك،و ان كان یبغض اهل طاعه الله و یحب اهل معصیته فلیس فیك خیر و الله ییغضك،و المرء مع من احب.

3-امام صادق علیه السلام فرمود:هر گاه مى خواهى بدانى كه در تو خیرى هست به دل خویش بنگر اگر فرمانبران خدا را دوست و نافرمانان خدا را دشمن مى دارد پس در تو خیرى هست و خدا هم تو را دوست میدارد و اگر پیروان خدا را دشمن است و نافرمانان را دوست پس در تو خیرى نیست و خدا با تو دشمن است و مرد با آن كسى است كه دوست مى دارد.

4-عن عبد الله بن قاسم الجعفرى قال:سمعت ابا عبد الله علیه السلام یقول:حب الابرار للابرار ثواب للابرار و حب الابرار للابرار فضیله للابرار و حب الفجار للابرار زین للابرار،و بغض الابرار للفجار خزى للفجار.

4-امام صادق علیه السلام فرمود:دوست داشتن نیكان،نیكان را براى نیكان،ثواب است و دشمن داشتن بدان نیكان را فضیلت نیكان است دوست داشتن بدان نیكان را زینت نیكان است و دشمن داشتن نیكان بدان را خوارى بدانست.

5-عن حمران بن اعین عن ابى عبد الله علیه السلام قال:له:یا حمران ان لله عمودا من زبرجد اعلاه معقود بالعرش و اسفله فى تخوم الارضین السابعه،علیه سبعون الف قصر على كل قصر سبعون الف مقصوره فى كل مقصوره سبعون الف حورا قد اعد الله ذلك للمتحابین فى الله و المبغضین فى الله.

5-امام جعفر صادق علیه السلام به حمران فرمود:اى حمران خداى را ستونى است كه زبرجد كه بالاى آن به عرش بسته پائین آن در زیر زمین هاى هفتگانه مى باشد و بر آن هفتاد هزار كاخ ساخته شده و در هر كاخى هفتاد هزار خانه قرار دارد و در هر خانه هفتاد هزار حورى مى باشد كه آنها را خداوند براى كسانیكه دوستى و دشمنى آنها در راه او است آماده ساخته است.

6-عن الفضیل بن یسار-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:من حب الرجل دینه حبه لاخوانه.

6-امام صادق علیه السلام فرمود:از جمله دیندارى مرد دوستى او است با برادران خود.

1-عن عبد الله بن ابراهیم الغفارى-عن جعفر بن ابراهیم عن جعفر بن محمد علیه السلام،قال:سمعته یقول:اكثروا من الاصدقاء فى الدنیا،فانهم ینفعون فى الدنیا-و الاخره،اما الدنیا فحوائج یقومون بها،و اما الاخره فان اهل جهنم قالوا فما لنا من شافعین،و لا صدیق حمیم.

1-امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:در دنیا دوست بسیار گیرید چه آنها در دنیا و آخرت سودمندند:در دنیا به كارها مى رسند و در آخرت دوزخیان مى گویند ما را شفاعت كنندگان و دوست صمیمى نیست.

2-عن احمد بن ادریس عن احمد بن محمد عن بعض اصحابنا،قال:قال:ابو عبد الله علیه السلام استكثروا من الاخوان فان لكل مؤمن دعوه مستجابه و قال استكثروا من الاخوان فان لكل مؤمن شفاعه،و قال اكثروا من مواخاه المؤمنین فان لهم عند الله یدا یكافیهم بها یوم القیمه.

2-امام صادق علیه السلام فرمودند:

الف-برادر فراوان گیرید زیرا هر مؤمنى را دعائى است مستجاب،ب-برادر بسیار گیرید زیرا هر مؤمن را شفاعتى است.

ج-بسیار با مؤمنان پیمان برادرى بندید زیرا آنان در پیش خدا حقى دارند كه روز قیامت برابر آن از وى پاداش گیرند.

3-محمد بن یزید قال:سمعت الرضا علیه السلام یقول:من استفاد اخا فى الله فقد استفاد بیتا فى الجنه.

3-امام رضا علیه السلام فرمود:هر كه برادرى دینى بدست آرد خانه اى در بهشت به چنگ آورده باشد. 4-عن ابى عبد الله علیه السلام قال:سمعته یقول:المؤمنون خدم بعضهم لبعض،قلت:و كیف یكون خدما بعضهم لبعض،قال یفید بعضهم بعضا الحدیث.

4-امام صادق علیه السلام فرمود:مؤمنان خدمتگزار یكدیگرند گفتم چگونه یكدیگر را خدمت مى كنند فرمود یكدیگر را سود میرسانند.

1-عن جعفر بن محمد-عن ابیه-عن آبائه-علیهم السلام قال:قال رسول الله صلى الله علیه و آله:من اطعم مؤمنا من جوع،اطعمه الله من ثمار الجنه و من سقاه من ظما سقاه الله-من الرحیق المختوم-و من كساه ثوبا لم یزل فى ضمان الله مادام على ذلك الموامن من ذلك الثوب هدبه او سلك،و الله لقضاء حاجه المومن افضل من صیام شهر و اعتكافه.

1-محمد بن عبد الله صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:هر كه مؤمن گرسنه را سیر كند خداوند وى را از میوه هاى بهشت میخوراند،و هر كه او را از تشنگى سیرآب كند خداوند وى را از شربت مشكبو بنوشاند و هر كه او را جامه بپوشاند-تا ریشه و نخى از آن جامه بر تن آن مؤمن است در ضمان خدا خواهد بود،بخدا سوگند همانا بر آوردن حاجت مؤمن از یك ماه روزه و اعتكاف برتر است.

2-عن هشام بن الحكم-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال ان من احب الاعمال الى الله عز و جل-ادخال السرور على المؤمن و اشباع جوعته و تنفیس كربته و قضاء دینه.

2-امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:همانا شاد نمودن مؤمن و سیر كردن وى و غم و اندوه وى را از بین بردن و اداى دین او،از محبوبترین كارها نزد خداوند بزرگ است.

3-عن ابى جعفر علیه السلام قال لاكله اطعمها اخالى فى الله عز و جل احب الى من ان اشبع عشره مساكین،و لان اعطى اخالى فى الله عز و جل عشره دراهم احب الى من ان اعطى مائه درهم للمساكین.

3-امام باقر علیه السلام فرمودند:لقمه را به برادر دینى خود بخورانم بیشتر دوست مى دارم تا ده گدا را سیر كنم،و ده درهم به برادر دینى خود بدهم بیشتر دوست دارم تا صد درهم به گدایان ببخشم. 4-عن ابى حمزه-قال:ابو جعفر علیه السلام ثلثه من افضل الاعمال:شبعه جوعه المسلم،و تنفیس كربته،و تكسو عورته:

4-ابى حمزة ثمالى از امام باقر علیه السلام روایت مى كند كه ایشان فرمودند:سه چیز از بهترین كارهاست مسلمان گرسنه را سیر نمودن و غم از وى زدودن و او را از برهنگى پوشاندن.

5-عن ابى حمزه عن ابى جعفر علیه السلام قال:قال رسول الله صلى الله علیه و آله:من اطعم ثلثه نفر من المسلمین اطعمه الله من ثلث جهان فى ملكوت السماء و الفردوس و جنه عدن غرسها ربنا بیده.

5-رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:هر كسى كه سه نفر از مسلمانان را اطعام كند،خداوند از طعام سه بهشت به او خوراند:ملكوت آسمان:و فردوس،و باغ عدن كه خداوند آنرا بدست قدرت خود كاشت.

6-عن ابى بصیر قال،قال ابو عبد الله علیه السلام لان اطعم رجلا من المسلمین احب الى من ان اطعم افقا من الناس،فقلت و ما الافق؟قال مائه الف او یزیدون.

6-امام صادق علیه السلام فرمودند:یك نفر مسلمان را اطعام كنم بهتر میدانم كه گروهى از مردم را بخورانم.گفتم گروه چیست؟ فرمود:صد هزار یا بیشتر.

7-و عنه-عن ابى عبد الله علیه السلام،قال:ذكر اصحابنا الاخوان فقلت:ما اتغدى-و لا اتعشى الا و معى اثنان-او ثلثه-او اقل-او اكثر، فقال:ابو عبد الله علیه السلام فضلهم علیك اعظم من فضلك علیهم،فقلت:جعلت فداك،كیف و انا اطعمهم طعامى و انفق علیهم مالى،و یخدمهم خدمى و اهلى؟

قال:انهم اذا دخلوا علیك (دخلوا علیك) برزق كثیر،و اذا خرجوا خرجوا بالمغفره لك.

7-راوى گفت:نزد امام صادق علیه السلام یادى از یاران ما شد،من گفتم ناهار نمى شكنم و شام نمى خورم مگر اینكه دو یا سه تن یا كمتر یا بیشتر از آنان با من باشند،پس فرمود:برترى آنان بر تو بیشتر است از برترى تو بر آنها،گفتم فداى تو شوم چرا!با اینكه من از خوردنى خود بآنها مى خورانم و از مال خود بآنها مى بخشم و عیال خویش را بخدمت آنها مى گمارم،فرمود آنان هنگامى كه بر تو وارد شدند روزى فراوانى براى تو آوردند و بیرون كه رفتند با آمرزش تو رفتند.

8-عن داود الرقى عن ریاب امراته،قالت اتخذت خبیصا فادخلته على ابى عبد الله علیه السلام و هو یاكل،فوضعت الخبیص بین یدیه و كان یلقم اصحابه فسمعته یقول من لقم مومنا لقمه (حلاوه) صرف الله عنه مراره یوم القیامه.

8-راوى گفت حلوائى از خرما و روغن با خود گرفتم و نزد امام صادق علیه السلام بردم،او غذا مى خورد آنرا در جلوى وى گذاردم به یاران خویش مى خورانید و شنیدم كه مى گفت هر كه لقمه شیرینى به مؤمنى بخوراند خداوند تلخى روز قیامت را از وى دور سازد.

1-عن حفص بن غیاث النخعى-یرفعه الى النبى صلى الله علیه و آله،قال:المؤمن مرآه اخیه-یمیط عنه الاذى.

1-حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:مؤمن آئینه برادر خود بوده آزار از او دور مى سازد.

2-عن فضیل بن یسار قال:سمعت ابا عبد الله علیه السلام یقول:المسلم لا یظلمه و لا یخذله.

2-امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:مسلمان،مسلمان را برادر است و ستم بر وى نمى كند و از وى فرو گذار نكند.

3-و عنه عن ابى بصیر قال:سمعت ابا عبد اله علیه السلام یقول:المؤمن اخو المؤمن كالجسد الواحد ان اشتكى شیئا منه-وجد الم ذلك فى سایر جسده و ارواحهما من روح واحده،و ان روح المؤمن لاشدا تصالا (بروح الله) من اتصال شعاع الشمس بها،و دلیله،لا یحزنه-و لا یظلمه-و لا یغتابه و لا یعده عده فیخلفه.

3-امام صادق علیه السلام فرمود:مؤمن برادر مؤمن است چون یك تن،كه اگر یكى از اندام آن بدرد آید دیگر اعضاء نیز رنج مى بینند جانهاى مؤمنان از یك روح است،و جان مؤمن با روح خدا پیوسته تر است از شعاع آفتاب با خود آن.مؤمن راهنماى مؤمن است و با او خیانت نمى كند و ستم بر او روا نمى دارد از وى غیبت نمى كند و با وى خلاف وعده نمى كند.